„Niewidzialna dzielnica” to projekt-ilustracja, w którym badany jest subtelny splot rzeczywistości i wspomnień.

Projekt porusza tematy związane z pamięcią, adaptacją i krajobrazami miejskimi, wprowadzając do dyskusji efekt przypadkowych skojarzeń w środowisku miejskim. Szczególną uwagę zwraca się na Warszawę i jej związek z pejzażami innych miast, odtworzonymi na podstawie wspomnień.

Do jego wykonania wybrano typologię opartą na historiach białoruskich emigrantów w Warszawie. Główną koncepcją projektu jest „limb” punkt zetknięcia przestrzeni pamięci z miejscami rzeczywistymi.

Korzystając z e-map i zdjęć miasta, wygenerowałem wyjątkowe pejzaże miejskie, w których zetknęły się osobiste wspomnienia bohaterów. Wygenerowane „przedmioty” ilustrują nieoczywiste aspekty, które przywieźli ze sobą ci bohaterowie – coś, co służy jako dodatkowe wsparcie psychologiczne i zapewnia bezpieczeństwo.

Mechanizmy te odgrywają kluczową rolę w pomaganiu ludziom radzić sobie ze stresem i przystosowywać się do trudnych warunków. Stają się filarem w regulowaniu emocji, pracy z tożsamością, utrzymywania więzi z rodziną i kulturą oraz dbania o zdrowie psychiczne. Emigracja to nie tylko przeprowadzka z jednego miejsca geograficznego do drugiego, lecz także ogromne zmiany kulturowe, społeczne i indywidualne. W świetle napięć politycznych i wojen przejście to staje się jeszcze trudniejsze i wymaga znacznego przystosowania.

Projekt ma na celu ukazanie nie tylko strony bólu i cierpienia, ale i nowego świata, nowych tożsamości, nowej rzeczywistości, w której znajdują się emigranci. Ważne jest, aby ujawnić proces adaptacji jako pozytywne zjawisko, które przynosi nie tylko wyzwania, lecz także nowe możliwości i perspektywy.


Kuratorka: Sasha Velichko
Retuszerka: Vika Adamova
Tłumaczka: Bożena Siamionava
Edytorka tekstu: Mariya Biarozka


Specjalne podziękowania: Marzena Michałek-Dąbrowska