Projekt „Niewidzialna dzielnica” bada zetknięcie rzeczywistości i wspomnień, uosabiając miejski krajobraz Warszawy przez pryzmat pamięci białoruskich emigrantów. Typologia ilustruje bohaterów projektu, używając zdjęć w wygenerowanych pejzażach miejskich. „Limbus” pojawia się, gdy pamięć nakłada się na rzeczywisty krajobraz, wspierając zdrowie psychiczne i tożsamość w nowym środowisku. Ważne jest, aby zrozumieć, że adaptacja to nie tylko trudności, lecz także tworzenie nowego świata i tożsamości.